Cusco - Machu Picchu-Heilige vallei 16-04 / 23-04

Cusco ligt in het noordoosten van Peru op ongeveer 3300 meter hoogte. De stad wordt beschouwd als voormalige hoofdstad van het Incarijk in de 16e eeuw. De Inca´s regeerden over hun rijk vanuit Cusco. De stad en de omgeving bevatten dan ook vele Inca monumenten en -ruines. Indianen en Mestiezen bewonen nog steeds deze stad en het is dan ook een genot om te slenteren door steegjes waar Spaanse herenhuizen, kloosters en kerken bovenop de fundamenten van Incaruïnes zijn gebouwd. Voor de Inca’s was Cuzco de ‘Navel der Aarde’ met het Plaza de Armas als centrum. Zoveel moois, je blijft om- en rond je heenkijken. Rustig genieten is niet echt mogelijk omdat je bijna bij elke pas wel door een straatverkoper(ster) wordt aangesproken: kaarten, souvenirs, tekeningen, schilderijen etc. Het netjes NO zeggen wordt met de minuut wel moeilijker. Of de ´modelletjes´: foto´s nemen in traditionele kleding voor 5 sol ( 1 euro), dat doen wij dus uit principe niet. Nee, dit gaat niet de goede kant op, er zijn er gewoon teveel. Maar de mensen moeten ook overleven.......
Door alle goed verhalen van reizigers die wij ontmoet hebben, hebben wij hier een kleine week voor uitgetrokken. De 1e middag direct alle tours geregeld dus we weten waar we aan toe zijn. Een lekker familiehoteletje gevonden, dus wat wil een mens nog meer.
De tours die wij hebben gedaan zijn de volgende:

De citytour waar je de highlights van Cusco ziet en veel uitleg over de Quechua- geschiedenis met daarbij ook 4 Incaruines net buiten de stad waaronder de ruines van Sacsahuaman met een weids uitzicht op Cusco: een Incavesting bekend vanwege zijn soms wel tientallen ton wegende steenblokken en Tambomachay, dat ooit dienst deed als heilige badplaats van de Inca-vorsten en hun koninginnen.
Verder natuurlijk Sacred Valley, de Heilige Vallei bezocht. De terrassen in dit dal werden vooral gebruikt voor het verbouwen van maïs en vormden tijdens de Inca-periode de voorraadschuur van Cuzco. Om zoveel mogelijk te zien hebben wij die dag een privé chaffeur gehuurd om ons een goede indruk van deze vallei te geven: veel stoppunten en mooie uitzichten.
Als eerste een bezoek aan Pisac waar het gehele centrum één grote markt is. Vroeger ging het vooral om fruit en groente, tegenwoordig vind je er vooral souvenirs in alle kleuren, maten en vormen. Rondsnuffelen tussen alle kleden, keramiek en sieraden, onderhandelen en afdingen hoort erbij. Daarna verder gereisd door de vallei, langs de dorpen Yucay en Urubamba, de snelstromende en bochtige Urubamba rivier volgend met echt links en rechts hele hoge bergen. Wat voelde wij ons klein.
Ons eindpunt in de vallei was Ollanta(ytambo), een klein dorp waar we het verdedigingsfort van de Inca’s bezocht hebben . Het was de enige vesting van de Inca's waar de Spanjaarden succesvol verjaagd werden.
Vanachter de enorme rotsblokken muren van het fort werden ze doorzeefd met pijlen. Deze rotsblokken wogen soms wel 50 ton en werden over de rivier vervoerd. Vanaf de oever moesten ze dan naar boven gesleept worden met touwen, stokken, paarden etcetera. De enorme blokken liggen er nog steeds, intact en nog precies op elkaar aansluitend. Het moet een gigantisch en precies werk zijn geweest en je kunt het allemaal nog precies zien. Erg indrukwekkend maar ook het uitzicht op het dorp en de omliggende vallei.

De terugweg niet geheel door de vallei maar de bergen in naar Moray, waar de Inca's terras complexen hebben aangelegd in de vorm van een amfi-theater. Men denkt dat dit vroeger een landbouwlaboratorium is geweest maar nog altijd worden er verschillende gewassen verbouwd. Verder vind je er schilderachtige koloniale huizen en heb je een mooi uitzicht op de Cordillera gebergte. Echt het idee dat je boven op de wereld bent.
Toch ook maar een snelbezoekje naar Salinas, oftewel de zoutterrassen van Maras. Sinds de Inca Tijd worden deze circa 4000 bekkens gebruikt voor de zoutwinning. Het water stroomt vanuit een zouthoudende bron de terrassen binnen. Door de natuurlijke verdamping van het water wordt het zout in de droge maanden gewonnen. Tijdens zo'n droogteperiode duurt het nog 4 tot 5 weken voordat een bekken vol met zout ligt en het verkocht kan worden. Wat kriskras door de bekkens gelopen en aan de kleur ervan kun je zien of het zout al gedroogd is. Toch weer heel anders als Salar de Uyuni en een apart fenomeen tussen de groene bergen.
Raar fenomeen hoor zoutbronnen op meer dan 1200km van de dichtsbijzijnde oceaan en op dik 3000mtr hoogte.
Al was het bijna donker toch mochten wij van onze gids het authentieke dorpje Chinchero niet overslaan. De inwoners van dit dorp wonen in eeuwenoude huizen en dragen traditionele kleding met op hun hoofden de fameuze ‘karrewielhoeden’. Het interieur van het oude kerkje van Chinchero behoort tot de mooiste van het land. De muren en plafonds zijn bedekt met werkelijk schitterende fresco's. Een hele leerzame, interessante en indrukwekkende dag.

En natuurlijk na dé bezienswaardigheid van Peru, Machu Picchu. Met de vroege trein (6.00 uur) van Cusco naar Machu Picchu, een overnachting in Aguas Calientes om de volgende dag de 1e bus ( ja, 5.30 uur) omhoog te hebben naar Machu Picchu. De dagbezoekers die uit Cusco komen arriveren pas rond 10:30, wat ons ruim de tijd geeft in rust de sfeer in ons op te nemen.
Ahuas Calientes is echt het toppunt van een toeristische plaats vol met hotels en restaurants en geen bezienswaardigheden. Het is een komen en gaan van reizigers, daar iedereen die Machu Picchu hierlangs moet komen. Beetje op het plein gelunched en mensen bekijken.
De Inca's hebben Machu Picchu altijd verborgen weten te houden voor de Spanjaarden. In 1911 stuitte de Amerikaanse onderzoeker Hiram Bingham per toeval op deze overwoekerde ruïnes in de jungle, verscholen tussen weelderig begroeide bergen. Één van de meest bijzondere gebouwen in het complex is de ronde Zonnetempel, waarin een altaar en het mysterieuze ‘Serpents Window’ te bewonderen zijn. De eerste ronde was onderbegeleiding van een gids en na een 1e heldere indruk van de grootte en complexiteit van Machu Picchu werd het bewolkt en zelfs regen. Dat hebben wij weer........ Na de tour van 2 uur en kopje koffie werd het gelukkig wat lichter en zijn we nogmaals het complex binnengegaan. We hebben al veel foto´s gezien maar als je daar staat dan komt er wel het gevoel van WAUW, ONGELOOFELIJK. Hoe hebben ze dit voor elkaar gekregen?. Een echt natuur-wereldwonder! Rond half 1 begon ons maagje toch wel te knorren dus met de bus langs de slingerweg naar beneden om eind van de middag met de trein naar Cusco te gaan. Een ervaring die wij niet hadden willen missen, ook al is het één van de meest toeristische ervaringen. Maar overslaan kan je het zeker niet want dan heb je Peru niet gezien.
Eindelijk dan een dagje uitslapen en wat geslenterd door de straten om morgen richting de hoofdstad Lima te gaan.