Galapagos 15-05-2008 t/m 19-05-2008

Wat is Galapagos?
Enige honderden miljoenen jaren geleden zijn door vulkaanuitbarstingen in de zee een aantal eilanden ontstaan, 1000 kilometer van de kust van Ecuador. In de loop der tijd kwamen er zeedieren, vogels leven, en zelfs landdieren vonden de weg naar Galapagos. Dit via de bijna rechtstreekse en zeer sterke stroming vanaf Peru en Equador. De eilanden zijn nooit in contact geweest met het vasteland, waardoor planten en dieren zich ontwikkeld hebben tot unieke en vaak zeldzame soorten, die nergens anders ter wereld voorkomen. De dieren, zoals pinguins, zeeleeuwen, grote schildpadden, leguanen en veel vogelsoorten zijn behoorlijk tam, zodat je dichtbij ze kunt komen. Dat is erg uniek. Om een indruk te geven hebben wij bij de fotos een overzichtkaartje gedaan van de Galapagos eilanden.
Bijzonder is ook dat het merendeel van deze dieren geen natuurlijke vijanden hebben waardoor ook alles door op over onder elkaar leeft, of dat sommige vogels nooit hebben leren vliegen. Ook is het vreemd dat ieder eiland zijn eigen typische dieren heeft, helaas door klimaat veranderingen zijn er een paar soorten die met uitsterven bedrijgt worden.

Slechts 4 van de uit 18 eilanden bestaande Galápagos-archipel zijn bewoond. De belangrijkste plaats op het eiland Santa Cruz , Puerto Ayora , telt circa 15.000 inwoners. De vegetatie op de Galápagos bestaat uit groepjes lage heesters ingeklemd tussen de kustlijn en de donkere basaltbergen op de achtergrond. De meeste eilanden kennen uitgestrekte lavavlakten met langs de kustlijn veel doornstruiken en reusachtige vijg- en/of zuilcactussen die hoogtes kunnen bereiken van wel tien meter.

De kleuren van de wateren zijn verdeeld van diepgroen tot donkerblauw. Deze kleurverschillen worden veroorzaakt door de verschillen in zoutgehaltes van de warme en koude golfstroom zonder dat deze in elkaar opgaan. Door de samenkomst van koude en warme golfstromen rondom de archipel is hier een ongekende rijkdom aan algen, plankton en vis waarmee niet alleen talrijke aantallen vogels zich voeden maar ook de grootste zoogdieren ter wereld, walvissen en bruinvissen. Een greep uit de vogels die we zijn tegengekomen zijn: roodvoet-, gemaskerde- en blauwvoet Jan-van-Genten, fregatvogels, nietvliegende aalscholvers, reigers, arenden, meeuwen, vinken, spotlijsters, de Galápagos-albatrossen en nog veel meer dieren waarvan wij echt de namen niet weten.

Wat hebben we beleefd in 4 dagen?
Een heleboel unieke dingen! Voor ons was vooral snorkelen belangrijk, en het kunnen zwemmen met zeeleeuwen en zeeschildpadden. Die droom is in ieder geval waargemaakt. Naast alle landingen ook lekker genoten van de zon op het zonnedek van onze boot, de Angelique. Een Nederlandse zeilboot uit 1892, die gelukkig de nodige verbeteringen heeft ondergaan, de laatste in 2007, 16 passagiers. Gezellig gemengd clubje. Helaas weinig gezeild en veel op de motor.
Bijgaand een impressie van onze indrukken per dag.

Dag 1: Baltra- Santa Cruz highlands- donderdag 15 mei 2008
Na aankomst op Baltra met de bus naar onze boot toe. Een goede indruk van de hooglanden van Santa Cruz met zijn weelderige groene vegetatie en veel oude lavatunnels en kraters. Met daarbij een bezoek aan het leefgebied van een wilde reuzenschildpad populatie. En ze zijn echt groot, tot wel 1,5 mtr lang, 1 mtr breed en bijna 1,20 mtr hoog.

Dag 2: Floreana- vrijdag 16 mei 2008
Op het eiland Floreana hebben we een mooie wandeling gemaakt langs lagunes waarin flamingo’s voorkomen. En ook onze eerste ontmoeting met de zeeleeuwen. Wat een grappige beesten en erg lui. Ook staat op dit eiland de oudste postbus die vroeger als 'doorgeefluik' werd gebruikt door piraten, walvis- en andere zeevaarders. Stop een kaartje in de postbus zonder postzegel en wie weet wordt hij door iemand anders gepost! ’of beter thuisbezorgd ’.
De verzonken vulkaankrater Devil's Crown is de snorkelplek om de rifhaaien en mantaroggen gracieus onder je te zien zwemmen, helaas slechts uit de boot de roggen gezien maar wel snorkelend de haaien gespot, buiten de tientallen soorten vissen soms in scholen van duizenden, niet geteld maar geloof me ik wilde eigenlijk schrijven miljoenen, kuddes echt vele malen groter dan waar we ooit gedoken hebben inclusief Great Barrier Reef en Rode zee. De eerste waterleguaan gespot.

Dag 3: Española- zaterdag 17 mei 2008
Na een nachtelijke bootreis ontwaakten we s’morgens met zicht op het eiland Isla Española. Voor deze dag waren 2 landingen gepland. Eerst een korte tour met de indrukwekkende cactussen en landleguanen en s’ middags gedeelte van één grote vogelbroedkolonie wat synoniem is voor dit eiland. Met tussendoor een lange snorkelsessie. 1,5 uur in het water en het verveelde nog niet, wat een vissen en waterschildpadden. Echt gaaf, duiken is hier echt niet nodig.
In de middag samen met de gids weer er op uit om een gedeelte van het eiland te verkennen. Wandelend over de paden terwijl de blauwvoet en gemaskerde Jan-van-Genten rustig met hun baltsgedrag doorgaan of zorgdragen voor de bescherming van hun eieren of jongeren. Alleen op Isla de la Plata en Isla Española komt de Galápagos-albatros voor van april tot december, het broedseizoen, waardoor wij de grote eieren ook gezien hebben. Grappig is dat ze die eieren iedere dag 20 tot 30 meter verplaatsen en soms dan ook kwijt zijn! Geen probleem altijd wel een albatros die erop gaat zitten en het jong opvoed. Deze imposante marinevogel weegt circa tien kilo en kan een leeftijd van 50 jaar bereiken. Met zijn spanwijdte van ruim twee meter en zijn weergaloze vliegkunst op thermiek bereikt hij bv makkelijk de Japanse kust. Verderop zien en horen we tijdens onze wandeling vlakbij Punta Suárez het water omhoog spuiten alsof het een geiser betreft. Dit fenomeen wordt veroorzaakt door de lavatunnels waarin door de getijde wisseling het water in en uit wordt geperst.

Dag 4: Plazas en Santa Fé- zondag 16 mei 2008
’s Ochtends vroeg vaart het schip naar de eilanden Plazas Norte en Plazas Sur, twee kleine eilandjes voor de oostkust van Santa Cruz. Het noordelijk eiland is niet voor het toerisme toegankelijk. Na het ontbijt varen we met de panga naar het kleine steigertje van het eiland Plazas Sur. Struikelend over de zeeleeuwen die op de rotsen hun eerste zonnestralen oppikken terwijl in het water de bull (mannetjeszeeleeuw) met gebalk zijn harem beschermd. Wat wij dan ook echt hebben gezien, op bepaald moment werd de harem de rotsen opgejaagd door de bull en ja, daar zwom de Gapalapagos witpuntrifhaai. De bull ging nog achter de haai aan ook, helaas dus geen kill gezien. Was wel spectaculair geweest.
Het eiland kent een mooie droogtevegetatie. De schijfcactussen leveren sappen op voor de gele landleguaan. Tegen de achtergrond van de zwarte lavarotsen vallen de fel gekleurde yellow-lightfoot krabben op. De steile rotswanden aan de zuidzijde zijn de pleisterplaats van de zwaluwstaartmeeuwen en de jonge mannetjes zeeleeuwen die de kracht en grootte opbouwen om ooit zelf een harem te hebben…. In de middag bezoeken we het eiland Santa Fé met zijn Santa Fé-landleguaan, een lichtergekleurde landleguaan dan die op Plazas Sur. Ook zijn er prachtige cactusbomen die een hoogte van 10 meter kunnen bereiken. De scherpe doorns van de cactusbomen bieden een uitstekend houvast voor de nestjes en bescherming aan het jonge gebroed van de cactusvink.

Dag 5: North Seymour – Baltra – Quito- maandag 19 mei 2008
De laatste dag is gereserveerd voor een vroeg bezoek aan het vogelrijke platte eilandje Seymour, het enige eiland van de archipel dat als broedplaats door de fregatvogel, de diversen soorten, wordt gebruikt. Veel nesten en veel macho- en flirtgedrag van deze vogels gezien. Zoals een fregat met een rode borstballon die opgeblazen wordt tot inmense grootte om zich aantrekkelijk te maken. Als dan eindelijk de ‘match’ is, loopt de ballon langzaam leeg en moet het mannetje aan het werk om een nest te bouwen. Langs de kust veel zeeleeuwen, marineleguanen en de ‘dansende’ blauwvoetjan-van-gent. Nog een korte blik en de reis was ter einde. Op naar Baltra en het vliegtuig naar het ‘ koude en regenachtige’ Quito.

Geweldige ervaring en zeker een aanrader. De tijd is omgevlogen. Op naar de laatste bestemming, gek maar waar, Bonaire. Het is bijna voorbij.............