Arequipa + condors spotten 12-04 t/m 16- 04

Arequipa ligt op ongeveer 2300 meter ingeklemd tussen een aantal vulkanen. (Misti 5821m, Chachani 6075 m en Pichu Pichu 5425 m). De imposantste en belangrijkste voor de Arequipanen is de Misti, die zie je overal vanuit de stad als je omhoog kijkt opduiken. Deze vulkaan is te beklimmen, helaas hebben we te weinig tijd anders hadden we een poging willen wagen.

Arequipa wordt de witte stad genoemd, omdat vele gebouwen in het centrum opgebouwd zijn met de witte ´Sillar´-steen die gewonnen wordt uit vulkanisch (wit) gesteente. Arequipa ligt een stuk lager dan wij de afgelopen weken zijn gewend en het is dan ook lekker lenteweer. Wij hebben de stad een beetje doorkruist en veel genoten van het straatleven en de mooie gebouwen die Arequipa heeft. Een middag lekker uitgebreid gelunched met wit wijntje en Caeser salade in het zonnetje met uitzicht op de gehele stad (middag programma werd direct geskipped). Zalig.

Twee topbezienswaardigheden in de stad zijn het museum waar Juanita ligt opgebaard en het Monasterio Santa Catalina.
Juanita is een meisje dat bij toeval gevonden werd op de vulkaan Ampato. Het meisje werd in de 16e eeuw door de Inka´s geofferd aan de vulkaan om hem tot rust te brengen. Voor de Inka´s waren bergen een soort goden en als een vulkaan een uitbarsting had was dit volgens de Inka´s omdat de goden boos waren. Dus moesten ze tot bedaren worden gebracht met een offer. Het meisje werd om het leven gebracht en begraven. Voor ons klinkt het verschrikkelijk dat ze om die reden is doodgemaakt, maar in die tijd was dat heel normaal en voor haar misschien zelfs een eer. Doordat ze al die tijd in een ijslaag heeft gelegen is ze perfect geconserveerd gebleven. Haar huid, haren en nagels waren nog intact. Men heeft flink onderzoek gedaan, en is zo veel te weten gekomen over de manier van leven, kleden en eten in die tijd. Door de hoogte en het haar ontzien van eten en drinken, raakte ze al wat van de wereld. Na allerlei rituelen is ze met iets op haar hoofd geslagen waardoor ze de dood vond, en met allerlei potten en pannen (ook offers) begraven.
In 1995 werd ze bij toeval ontdekt toen door een vulkaan-stoom/as-uitbarsting van een nabijgelegen vulkaan de ijslaag smolt en Juanita ´tevoorschijn´ kwam. Sindsdien wordt het lichaam bewaard in een vriescel van -20 graden. Het lichaam wordt 7 maanden per jaar tentoongesteld en gedurende 5 maanden gebruikt voor wetenschappelijk onderzoek. In het museum in Arequipa krijg je naast een film over de vondst een uitgebreide en goede rondleiding over wat men allemaal heeft gevonden en ontdekt. Aan het eind zie je het lichaam van Juanita in de vriescel. Absoluut een leerzaam en indrukwekkend museum.

Het Monasterio Santa Catalina is een groot kloostercomplex. Een stad in een stad, je loopt door een labyrint van nauwe, kronkelige straatjes met hoge, rode of blauwe, muren.
Er zijn kleine binnenplaatsjes met bloem-potten en kruiken, gebedsruimtes met kleine nissen, trappen die nergens heenleiden, bloementuinen die keurig bijgehouden zijn door de 35 nonnen die nog in het klooster wonen.
We hebben er bijna anderhalf uur rondgewandeld, door smalle steegjes en kleine straatjes. Absoluut een mooie bezienswaardigheid en lekker relaxed.
Het was weekend dus wat doe je dan als Peruaan, dan ga je deelnemen aan een betoging, op ieder plein in welke stad dan ook zie je wel een of andere betoging, gelukkig gaat het er allemaal vreedzaam aan toe en is er slechts een enkele politie m/v die de boel een beetje in de gaten houdt, een vreemd maar geestig gezicht.

Colca Canyon: Condors spotten
Een van de belangrijkste toeristische hoogetepunten van Arequipa is de Colca canyon. De Colca Canyon is zonder twijfel een van de meest onderschatte streken van Peru. De canyon ligt op circa vijf uur rijden van Arequipa en is dieper dan de Grand Canyon in Amerika. Je ziet er uitgestrekte landbouwterrassen door de Inca's aangelegd, er is een uitzichtpunt waar zeldzame condors vlak langs vliegen en je kunt er de sfeer van het Peruaanse platteland opsnuiven.
Vele reisbureaus bieden deze tour aan, varierend van 1 dag tot meerdere dagen. Als je het in 1 dag wilt doen moet je wel midden in de nacht vertrekken en willen wij nu wel een gedeelte trekking doen of niet?. Na een paar bureaus bezocht te hebben, en weer eens prachtige maar altijd verschillende verhalen te hebben aangehoord, kiezen we voor een de tour bij Ecotours waarbij we dan een privé chaffeur én een gids hebben en geen trekking doen (veel foto´s gezien, denken niet dat wij wat missen als we het niet doen, dus een keer relaxed en luxe).
Bij aanvang doorkruis je het nationale reservaat Salinas y Aguada Blanca, waar lama's, alpaca’s en hun zeldzame zusje, de vicuñas grazen. Het is ons nu ook eindelijk duidelijk wat het verschil is tussen deze soorten. Op het hoogste punt van de dag, een 4915 meter hoge bergpas, hebben wij even de benen gestrekt met uitzichtpunt van alle vulkanen en offerplaatsen. Toch wel weer wat licht in het hoofd.
Na een late lunch in Chivay, het begin van de canyon, een rondje door het dorp, wat ook onze overnachtingsplek is. Was voor mij weer kicken, totaal andere kledingdracht en hele kleine lieve lama´s, lammetjes en alpaca´s. Zelfs van een week oud. En wij dachten dat Nederland aardappelland is, hier in de canyon hebben ze 20 verschillende soorten. En een soorten groenten dat ze hier hebben, voor ons niet allemaal bekend maar het ziet er groen en fris uit. Dit komt mede door de terassenopbouw waardoor er op diversen hoogten de spullen kunnen groeien en door de jarenlange ervaringen weten ze precies welk soort het op welke hoogte goed doet. Nadeel is wel dat het ploegen, rooien e.d allemaal met de hand gaat, machines zijn niet te gebruiken op de terassen met de steile afgronden.
S ´Avonds een echte toeristische avond meegemaakt, 1 grote vreetschuur met traditionele dansen en slecht eten.
De volgende dag vroeg het wekkertje, 5.00 uur. Is dit vakantie? Dit vanwege dat wij rond 6 uur vertrekken naar het uitzichtpunt Cruz del Condore van uit Chivay. De colca is aanvankelijk een breed dal met een rivier, maar wordt naarmate we verder komen steeds smaller, dieper en ruiger. We stoppen bij diverse uitzichtspunten, die mooie plaatjes opleveren. De terassen geven een prachtig kleurenspel van verschillende gewassen die verbouwd worden. Langs de kant van de weg hebben wij verschillende lekkere tropische vruchten, zoals cactus, geproefd. Verder lopen koeien, ezels, honden en schapen op de weg en in de dorpjes zie je boeren en boerinnen in hun kleurrijke kleding.
Cruz del Condor is het diepste punt van de Colca canyon. Met 3200 meter diepte vergelijkbaar (dieper dan) met de Grand Canyon. Er leven ongeveer honderd exemplaren van de Andes Condor. Je moet geduld hebben, maar op een rots in de zon, lukt dat best. Tussen acht en tien uur verwarmt de zon de lucht onderin de canyon. De condors vinden het heerlijk om op deze warme lucht naar boven te zweven. Als je stil genoeg blijft, komen ze soms helemaal tot aan de rand en kun je ze van dichtbij bekijken. En wij hebben geluk, er zijn er vandaag veel. We kijken een uur lang naar deze enorme beesten. Een condor weegt tussen de 12 en 14 kilo en kan een maximale spanwijdte van 3 meter bereiken. Of de condors die wij zien zo groot zijn, is moeilijk te zien, maar machtig groot zijn ze wel. We maken veel foto´s, waarvan er enkele goed en scherp zijn. En dan weer via een lunch richting Arequipa.