Copacobana + Isla del Sol 06-04 / 09-04

Doordat wij vroeg uit Coroico vertrokken met de taxi naar La Paz konden wij ook nog onze reis voort zeten naar Copacabana. In 1e instantie was onze keuze met de bus maar in de middag bleken alleen kleine persoonsbusjes met lokalen te rijden en geen toeristenbussen meer. Dit houd in 4 tot 5 uur opgepropt zitten. Niet echt ons idee. Dus wederom een aardige taxichauffeur gevonden die ons naar Copacabana wilde rijden. Prijs afgesproken en dan een middagje toeren, hij had geen haast en wij ook niet. Relaxte rit door de altioplano van Bolivia en al snel nadat je La Paz uitrijdt zie je het Titicacameer liggen, totaal zo'n 175 km lang en 45 km breed. Onderweg ergens uitgebereid aan het meer geluchet. Erg luxe.
Copacabana wordt het Lourdes van Bolivia genoemd. Mensen komen van heinde en verre en mensen laten echt van alles zegenen voor de Moorse katedraal. Wij zagen hoe een rij auto's, volledig versierd met bloemen, slingers e.d. achter elkaar door een oude pater werd gezegend met kruizen, wijwater (?) en allerlei gebeden. De mensen maken er een groots feest van met veel bier en drank. Zelfs de auto´s krijgen bier, champagne e.d over zich heen. Glas of fles in de linkerhand, een scheut op de grond, een scheut over de auto en dan opdrinken. Wij hebben zelf ook wat auto´s moeten inzegenen, moet zeggen om 11 uur s’ morgens is bier niet lekker. Ook zijn veel kitscherige dingen te koop, echt net Lourdes.
Verder veel in het zonnetje gezeten op het terras van het hotel. Het is nu hier in Bolivia zomer: wat inhoud dat de temperaturen rond de 20 graden zijn en s’avonds kan het rond het vriespunt dalen. Een hele aparte gewaarwoording maar dat komt ook doordat je zo hoog zit, het Titicacameer ligt dan ook op dik 3800 meter.

Op weg naar de Zonnekoning. Vanuit Copacabana zijn wij 2 dagen naar Isla de Sol gegaan. Wij als zonneaanbidders konden dit eilandje echt niet overslaan. De Inca´s die hier vroeger woonden geloofden dat de zon geboren is op dit eiland en er zijn ruïnes van tempels die vooral ter verering van de Zonnegod diende. Met de boot zijn wij in het noorden van het eiland afgezet en hebben de wandelroute naar het zuiden gelopen. De route gaat tussen ruines, landbouwvelden, lama´s, schapen en ezels, dorpjes met voortdurend uitzicht op het meer. Door het zeer heldere weer konden wij heel ver kijken. En als je het meer niet ziet, dan ligt het zowiezo achter de volgende heuvel. Ja, we vinden het een leuk eiland, mag je eigenlijk niet overslaan. Totaal anders dan de rest van Bolivia, een leuke laatste bestemming voordat we via Copacabana de grens oversteken naar Peru...
Na een nachtje op het eiland te hebben geslapen, zijn we de volgende dag met het bootje vanaf het zuiden terug gegaan naar Copacabana. De route is ook in een dagtocht te doen maar dan moet je aardig doorlopen en een nachtje op het eiland is ook een ervaring. En al die sterren aan de hemel………… Niet te tellen, wij zijn al op heel wat plaatsen in de wereld geweest maar de hoeveelheid aan sterren is hier wel in de overtreffende vorm. Ontzettend mooi, jammer dat het zo koud is dat je er niet echt van kan genieten b.v. lekker wijntje onder de ´romantische´ sterrenhemel. Nee, met thermo-ondergoed onder de dikke dekens.