Tussen de pinguins en zeeleeuwen 27-02 t/m 8-03-08

We vertrekken vanaf Ushuaia via de South Shetland eilanden naar het Antarctisch Schiereiland. Een indrukwekkend en mooi landschap van sneeuw en ijs vormt het decor van een zeer rijk wildleven, waaronder pinguïnkolonies, pelsrobben, zeeluipaarden, orka’s en andere walvissen. Met zodiacs maken we, aangekomen in het Antarctisch gebied, landingen bij grote kolonies van ezelspinguïns, Adéliepinguïns of kinbandpinguïns, en we bezoeken één van de onderzoekstations Port Lokroy. Voorts bezoeken we King George Island, Paradise Bay met zijn enorme gletsjers, het nauwe Lemaire Channel, Petermann en Curverville Island met haar grote kolonies pinguïns, grote jagers en aalscholvers. We zien prachtige ijsformaties bij Pleneau en vulkanisme bij Deception Island. Onze boot de Antarctic Dream manoeuvreert zich door de nauwe ingang (200m breed) van de krater en gaat voor anker in het midden van de caldera. Hier hadden we de mogelijkheid om een bad te nemen op een plek waar hete bronnen het water opgewarmd hebben. Een bijzondere ervaring in deze koude antartische omgeving, maar we hebben beiden een aardige verkoudheid dus dit avontuur skippen we maar.

Dag 1 : Ushuaia, Argentina
We worden welkom geheten aan boord van ons schip de Antartic Dream, een 80meter lang ship / 11 meter breed, 12knopen, 60 pasagiers en bijna, tezamen, net zoveel hotel en schip bemanning.
Zoals we vaak genoemd hebben een relatief klein onderzoekschip zodat we niet hoeven te wachten om een landing te maken (alle schepen maximaal 4 zodiacs voor 15 a 20 personen, onafhankelijk van de grootte van het schip).
Nog blijer werden we toen we te horen kregen dat we niet alleen 1 dek naar boven maar ook een 2x zo´n grote suite aan boord kregen, onder de brug in het midden van het schip. Dus geen naar moter geluid en meer ruimte, groot raam ipv een patrijspoortje, helemaal goed!

Dag 2 en 3 Drake Passage
We varen door het Beagle kanaal met uitzicht op de Bergen en de grillige kust van Vuurland. Dan zuidwaarts over open zee door de beroemde Drake Passage, genoemd naar Sir Francis Drake, de 16e eeuwse Engelse zeevaarder. De boot zet koers richting de Antarctic Convergence, de overgang van de warmere wateren van de Atlantische oceaan naar de koudere wateren rondom Antarctica. De zee is prachtig blauw en zwemmen altijd wat dolfijnen mee. S´avonds worden we uitgenodigd voor de captains borrel , en waren er bij het ontbijt nog 60 pasagiers, bij de lunch is dit al bijna gehalveerd is de borrel afgelast en bij diner nog minder zielen.
Maw, het was vreselijk, de Drake Passage = Cape Horn was echt verschrikkelijk !!
Windkracht 10 tot 12, golven van meer dan 20 meter hoog, zijwaardse stroming, die niet alleen het schip van voor naar achter liet deinen, nog het minst erg, maar ook zijwaarts, slagzij van meer dan 40 / 60 graden, in het restaurant gedeelte waren stangen gemonteerd aan het plafond waaraan je je te goed en te kwaad aan kon vast houden, menig keer hing ik horizontaal bijna tegen het plafond aan.
Een uurtje is dit niet erg, maar dik 50 uur achter elkaar, dan lig je liever in je bed, al moesten we ons ook in het bed vasthouden aan matras, nachtkastjes etc. niet echt ontspannend, en dolfijnen en walvissen kunnen je dan gewoon gestolen worden.
We hebben pillen gekregen van de staf maar naar 1 dag toch maar op onze Egypte (duiken) zeeziekte tabletten overgegaan, gelukkig die werkten en ik kan zeggen wij zijn niet echt zeeziek geweest, een beetje onbestendig gevoel,dat was alles.
Dus mocht er een volgende keer komen, een GROOOOT schip, (formaatje vliegdekschip).
Maar aangekomen in de koudere wateren was het spele varen en was de golfslag verwaarloosbaar, gelukkig want de bediening, eten etc waren perfect!
Dus tijdens deze zeedagen goed uitkijken naar walvissen. Vanuit de brug kwamen er dan berichten. Gigantische ijsbergen dreven voorbij, en het eerste ‘land in zicht’ de South Shetland eilanden zijn. In 1819 omschreef de Britse ontdekkingsreiziger Wiliam Smith de South Shetlands als ‘kaal en bedekt met sneeuw, met zeehonden in overvloed’. Ook een aantal pinguïn colonies, en raar of niet daarin is niets veranderd.

Dag 4 King George Island en het Antarctische schiereiland
King George Island is een voorproefje van wat het echte Anatarctica te bieden heeft. Het is het grootste eiland van de South Shetland eilanden. Hier maken wij onze eerste landing aan wal bij Potter Bay. S’ middags staat Aitcho eiland op het programma. Aitcho eiland ligt tussen Greenwich en Robert eiland. Het schip vaart verder naar het zuiden en steekt Bransfield en Gerlache Strait over om bij Andword Bay te komen, waar zich eveneens Neko Bay bevindt.
Nu zijn wij echt op Antarctica gekomen. Eilanden van donkergekleurde rosten zijn bedekt met een enorme kuif van sneeuw en ijs. Langs de flanken glijden enorme gletsjers af in zee.
Overal drijven ijsbergen in de meest wonderlijke vormen, sommige zo groot als een flatgebouw, anderen afgesmolten tot een kantwerk van doorzichtig ijs. De kleurschakelingen lopen uiteen van puur wit tot diepste blauw. In de gouden morgen of avondlicht is het een ongerepte sprookjes wereld!!

Dag 5 Antarctisch schiereiland, Neko bay en Wiencke eiland
Naast het magnifieke landschap van bergen, sneeuw en ijs is er een grote variëteit aan dieren tezien. Tijdens de vaart zien we bijna continu pinguïns zwemmen of met een groepje rusten ze uit op een stuk vlak zee ijs of hoog op een grote ijsberg. En vogels zijn te spotten: blauwogige aalscholvers, kelpmeeuwen, Kaapse stormvogels, grote jagers en Antarctische sterns, met een spanwijdte nog groter dan de condor tot wel 2.5mtr. Al deze vogels broeden op Antarctica. Van een aantal zijn dan ook de nesten te zien. Natuurlijk ook walvissen, zoals de Orka’s, bultrugwalvissen en dwergvinvissen. Op land en op het ijs luieren de Weddellzeehonden. Ook krabbeneters en het zeeluipaard zijn in overvloed te spotten.
Al moeten we eerlijk bekennen dat die paar Orca´s wel heel erg ver weg waren en ik niet 100% overtuigd ben dat het Orca´s waren.
Maar overall wat een pracht, wat zijn die walvissen groot, jammer genoeg ook geen zeeolifanten gezien, maar voor de rest bijna alle dieren die maar aanwezig zijn in dit gebied.
Bij Neko Bay is weer een zodiaklanding op het Witte continent. Aan de overkant van de landingsplaats ligt een grote gletsjer waar soms met donderend geraas stukken ijs afbreken die zo weer nieuwe ijsbergen vormen. Op de flanken van de heuvels nestelen de ezelpinguïns. Deze dappere pinguïns kom je overal tegen. Neko Bay is ontdekt door Adrian de Gerlache, een Belgische ontdekkingsreiziger. Er staat een oranje hut met de Argentijnse vlag. Port Lockroy is onze volgende landingsgebied. Het is één van de populairste toeristenbestemmingen op Antarctica dankzij Base A, een voormalig Brits Station omgebouwd tot museum. Wij zijn nu op Wiencke eiland vlak voor Antarctisch Schiereiland. Vlakbij op Juogla Point nestelt een kolonie ezelspinguïns samen met een kolonie blauwoogaalscholvers. Op het strand is een walvisskelet in elkaar gezet, inmens wat een botten, en hoe groot…

Dag 6 Lemaire Channel, Pleneau- Petermann Island
Vandaag varen wij door het nauwe en prachtige Lemaire Channel wiens hoge, steile kliffen doen vermoeden dat hier geen doorgang mogelijk is. De doorgang is maar 1600 meter breed en de hele lengte is 11 km. Een schitterend landschap van sneeuw en ijs. Eenmaal door het kanaal, kunnen wij Petermann Island bezoeken. Hier broedt de meest zuidelijke kolonie ezelspinguïns en gaan wij bij de kolonie aan land. Verder nestelen zich hier kleinere adélie pinguins, grote jagers en blauwoogaalscholvers. Adéliepinguins broeden nog verder in het zuiden en dat maakt ze de meest zuidelijk broedende pinguïns. Op het kleine maar 1 kilometer lange Pléneau eiland worden met de zodiaks de indrukwekkende ijsformatie bekeken. Ook hier veel pinguïns, en ons geluk een verdwaalde Keizers pinguin die hoog tussen de andere soorten pinguins uitstak, wat een grappige beesten zijn het toch, je moest echt uitkijken waar je liep, even een stapje achteruit is er niet bij, ze zijn zo nieuwsgierig, dat ze aan je broek / laarzen etc. knabbelen. Laarzen die je echt nodig hebt want de stranden / rotsen zijn 1 grote pinguin stronthoop.
Het grappige is dat afhankelijk van het type pInguin (snavel, lang / kort / tabs) je kan zien wat voor type voer ze eten, en hier weer aan wat de kleur van de pinguin poep is, varieerend van oranje, wit of geel, aan de lucht beginnen we na 2 dagen wel te wennen , al stinkt het behoorlijk en is het echt een beetje oppassen, is wel leuk zo´n liggende pinguin maar voor je het weet zit je hele broek onder, en ik kan je zeggen het zijn geen kleine beetjes…
Voor de statistieken we zijn afgedaald tot de 74ste breedte graad, je kan nog tot de 80ste geloof ik maar dat hebben we niet gehaald, al vonden we dit einde van de wereld genoeg.

Dag 7 Paradise Bay – Curverville Island
Wij gaan weer richting het noorden en in de ochtend landing in Paradise Bay. De baai is bezaaid met prachtige ijsbergen afkomstig van de grote gletsjer die zijn vingers hier in het water steekt. De bergen spiegelen zich in het blauwe water. Tussen de ruines van een Argentijns station nestelen ezelspinguïns en blauwoogscholvers. In de middag nemen wij een kijkje bij Cuverville island. Het rotsachtige Cuverville Island ligt aan de noordkant van het Errera Channel tussen Ronge Island en Arctowski Peninsula.

Dag 8 Deception Island – Whaler’s Bay – Pendulum Cove
Door het met besneeuwde omzoomde Gerlache Strait zetten wij richting noorden koers naar Deception Island. Het heeft een enorm slapende vulkaan aan de noordwest kant van het eiland. Via de Neptunes Bellows varen wij de grote caldera binnen om voor anker te gaan bij Wahler’s Bay en Pendulum Cove. Het is hier mogelijk om in het zwarte lavastrand een kuil te graven die zich langzaam vult met warm water. We hadden badkleding mee en hoewel het een unieke ervaring is om te baden in dit hete water hadden wij beide een flinke kou te pakken en hebben dit onderdeel maar geskipt . s’ Middags werd Hannah Point ( Livingstone Island) bezocht. Dit is één van de beste plaatsen om fauna te zien, waaronder ezels- en kinbandpinguins, reuze stormvogels, Wilson stormvogels , grote jagers en blauwoogaalscholvers.

Dag 9 en 10
We verlaten Antarctica en varen terug naar Drake Passage.
We houden ons hart vast, toch niet weer he…, nog geinformeerd of een airlift mogelijk was maar dat scheen niet het geval te zijn, gelukkig viel het op de terug weg mee, al zijn wederom menig bord fles etc. gesneuveld en waren diverse mensen weer dood ziek.

Dag 11 Ushuaia
Na ontbijt van de boot af en om 9.00 ingeklaard of is het toch uitgeklaard?
Al met al een geweldige ervaring die we toch niet hadden wilen missen, nu snel terug naar ons hotel om te relaxen en ons voor te bereiden op een lange vlucht van Ushuaia via Buenos Aires naar het noorden van Argentinie Salta.