Ushuaia 24-2-2008 t/m 27-2-2008

Ushuaia is de zuidelijkste stad ter wereld en onze gateway naar Antartica. Het ligt ligt aan de oevers van het Beagle Kanaal, vernoemd naar het schip waarmee Darwin langs voer op weg naar de Galapagos Eilanden, waar hij zijn baanbrekende evolutietheorie schreef. De naam Ushuaia en die van de regio waarin het ligt, Vuurland ( Tierra del Fuego), staan synoniem voor het 'einde van de wereld'.
Aan alle kanten tegen de berghellingen op staan er vrolijk gekleurde huizen in alle vormen en maten. Het lijkt erg op de bouwstijl van huizen uit Oostenrijk en Zwitserland, zelfs de skihellingen en – liften. Er staan echter nog een aantal karakteristieke woonhuizen uit de begintijd van Ushuaia.
Er zijn diversen excursiemogelijkheden maar de komende dagen was niet de bedoeling alles vol te plannen maar ook wat te relaxen voor onze ‘expeditie’.
Wij hadden een perfect hosteria op de hoofdstraat ( dus wel wat luidruchtig, maar wel gezellig) met een slaapkamer en een woonkamer tot onze beschikking, dus na onze busrit van 10 uur, de 1e dag lekker geluierd en gelezen op onze kamer maar rond 5 uur dan toch het stadje in om iets te eten ( de koekjes waren dan echt op) en een tour te regelen. De keuze was om een boottocht te doen over het Beagle kanaal: de optie was een grote boot met 150 man of een kleine boot met 10 man maar dan niet de pinguins. Het toeristische massagedoe hebben wij wel gehad en over de pinguins zullen wij de komende dagen wel struikelen, dus de keuze was snel gemaakt: de kleine boot met diversen stops bij eilandjes met zeeleeuwen en zeevogels. Erg geslaagde trip!
Ondanks dat wij in het zuidelijkste puntje ziiten valt de kou erg mee, een tshirt met fleece vest is overdag soms nog te warm. Het weer is wel erg veranderlijk. Het ene moment regent het, het andere sneeuwt of hagelt het. Dus je sjouwt wel alles mee in de dagrugzak.
En dan eindelijk 27 februari waar we al die tijd ons op hebben verheugd: De Antarctica reis op de Antarctic Dream. s´morgens om 10 uur werden de koffers gehaald en wij om 4 uur s´middags. Na een wandeling langs de haven waar wij onze boot al zagen liggen ( help, hij is toch wel klein) naar het gevangenis- en martiemmuseum. Dit was tot 1947 een gevangenis voor mensen vanuit de hele wereld onder echt erbarmelijke omstandigheden. Het geeft een indruk van de reis ernaar toe per boot en hoe zij daar leefden. 1 vleugel was nog geheel intact gelaten. Erg indrukwekkend. Verder ook veel info over de verschillende expedities op Antarctica. Dus ook heel leerzaam voor de komden dagen. En dan is het eindelijk tijd voor..................................
ANTARCTICA, HERE WE COME !!!!

Zoals jullie al hebben begrepen lopen wij erg achter met de website. Op zee, de outback en de dessert hebben helaas nog geen internetcafe's!. Komende dagen zullen jullie meer van ons horen.