Quito - Otavalo 28-04-2008 t/m 30-04-2008

Onze laatste land van onze trip: Ecuador en wel in Quito.
We overnachten in hotel Santa Barbara, wat de komende kleine maand onze uitvalsbasis is voor de trips die wij in Ecuador gaan doen. Vanaf 9 mei hebben wij onze tours al geregeld vanuit Nederland (jungle- regenwoud- Galapagos) maar Ecuador heeft meer, dus de eerste dag weer naar de travelagency`s hoppen om e.e.a. te regelen.
Het Andesgebergte vormt de ruggengraat van Ecuador. Deze zogenaamde ‘Avenida de los Volcanes’, ofwel de Straat van de Vulkanen, snijdt Ecuador van noord naar zuid door tweeën waardoor op natuurlijke wijze de kust, ofwel ‘La Costa’ gescheiden is van ‘El Oriente’, het Amazonegebied.
Om jullie een idee te geven hebben wij bij de foto´s een overzichtkaartje van Ecuador gedaan.

Ecuador heeft geen eigen munteenheid meer. Vanaf 2000 is de sucre overgegaan in de dollar. De belofte was dat de mensen voor 6.000 sucre 1 dollar kregen maar dat is van de ene op de andere dag gedevalueerd van 25.000 sucre naar 1 dollar. Geheel Ecuador in een crises want verder werd alles van 84 dollarcent naar 1 dollar verhoogd. Alles gaat hier dan ook bijna in hele dollars. En wij maar klagen over onze euro!.
De keuken van Ecuador is al weer een stuk uitgebreider dan in Peru qua groenten en vlees. Het plaatselijke lekkernij is dan ook Cuy= cavia. Nee, dat hebben we (nog) niet geprobeerd, hebben we toch wat moeite mee.

Vanuit Lima hadden wij een e-mail gestuurd naar de Nederlandse ambassade in Quito of er nog een feestje of receptie voor Koninginnedag gegeven werd. En.... bij aankomst in Quito lag de uitnodiging in onze e-mail box. Feestje in een plaatselijke loungebar en je moest wat oranje hebben. Mijn souvenir-t-shirt van Death Road was oranje, dus ik was klaar, maar voor André toch nog snel een t-shirt gekocht (kwaliteit 1 x dragen en weggooien). Op naar de party.................... gezellige avond en ons vol gegeten met haring, paling en bitterballen (wat smaakt dat toch erg lekker na al die tijd). Wat gesprekken gehad maar de meesten ging over hoe vaak ze al gerold waren en hoe gevaarlijk Quito kan zijn, maar het is er wel heel erg mooi om te wonen.... Willen wij dit onze 2e avond wel horen?. We waren dan ook 1 van de weinige toeristen.

We hebben diversen tours gedaan maar helaas zat het weer niet echt mee. Ecuador kent alleen maar 2 seizoenen: winter en zomer en de zomer zou nu toch wel begonnen moeten zijn. Maar helaas is hier ook door ‘globalwarming’ het weer van slag en wij hebben veel regen gehad en het koelt s ‘avonds echt af- het is koud. En alle die mooie uitzichten op de vulkaantoppen moeten wij maar vanaf de kaarten en boeken zien hoe het er uit had moeten zien, want wij zien alleen maar wolken, wolken en wolken. Wat wel een aparte ervaring is, is doordat je niet ver kan kijken je blik meer op je directe omgeving is gericht en zie je veel meer van het straatgebeuren, de mensen om je heen e.d.
Door de dagen planning gaan wij eerst het land verkennen en hebben wij nog 2 dagen in Quito voor onze andere tours beginnen.

Dagtochtje Otavalo en omgeving
Otavalo ligt ten noorden van Quito en is vooral bekend geworden door de kleurrijke indiaanse markt. Allerlei geweven kleden, tassen, truien van alpacawol, panfluiten en nog veel meer is er te koop.
De Otavaleños zijn uitstekende handelslieden en hun reputatie gaat tot ver buiten de landsgrenzen. De jongere Otavaleños zijn erg reislustig en zwerven vaak in muziekgroepen de hele wereld door en je ziet ze ook regelmatig in Nederland op straat spelen. De mannen dragen hun zwarte haren in een lange paardenstaart en gaan gekleed in een donkere poncho en witte broek met sandalen. De vrouwen zijn herkenbaar aan hun witte geborduurde blouses en goudkleurige kralenkettingen. In de directe omgeving van Otavalo liggen in het prachtige berglandschap diverse indiaanse dorpjes, waar de bewoners gespecialiseerd zijn in het uitoefenen van een bepaald ambacht. Zo is er het dorp van de hoedenmakers, de mandenmakers, de leerbewerkers en de makers van muziekinstrumenten. Erg interessant allemaal. Tussen de hoge bergen, die tot zo’n 6000 meter hoogte reiken, hebben wij diversen meren gezien, waaronder de Laguna de Cuicocha, een diep, azuurblauw kratermeer, waar we een boottochtje hebben gedaan met plaatselijke die allemaal geen zwemdiploma hadden dus veel gillen bij het iets wiebelen van de boot. Erg lachen dus, jullie kennen André.

Vlakbij Quito (dat overigens midden van de wereld betekent) loopt de evenaar, dus een bezoek aan de evenaar hoorde ook bij de tour. Gelukkig niet het toeristische Mittad del Mundo maar naar de ´echte evenaar` (240 meter verderop....) met twee veel interessantere bezienswaardigheden. Eerst vind je er ¨Quitsato¨. Quitsato is een organisatie (5 wetenschappers) die zich bezighouden met allerlei onderzoek rondom de evenaar. Het blijkt namelijk dat op de evenaarlijn en daarmee samenhangende lijnen vele archeologische vondsten zijn gedaan, en nog steeds doen ze nieuwe ontdekkingen. Hieruit blijkt dat in pre-inca tijden bewoners van deze streek de evenaar en de stand van de zon gebruikten voor bijvoorbeeld landbouw. Eén van de wetenschappers geeft ons een (gratis) bevlogen verhaal van 10 minuten over wat ze allemaal ontdekt hebben. Absoluut de moeite waard. Helaas krijgen ze op geen enkele manier medewerking en subsidie van de overheid.

100 meter verder op dezelfde weg ligt het Museo Intinan. In dit museum willen ze laten zien wat het effect van ¨het op de evenaar¨ zijn is. De evenaarlijn loopt dwars door dit museum heen. Allereerst krijgen we een uitleg van de stand van de zon op verschillende momenten in het jaar. Vervolgens begint een soort scheikundelesje met een aantal proefjes:
*als je een bak vol water midden op de evenaar zet en je laat deze leeglopen, loopt het water recht naar beneden. Sta je echter op het noordelijk halfrond en doe je dezelfde proef dan draait het water, in dit geval tegen de klok in naar beneden. Hetzelfde gebeurt op het zuidelijk halfrond, maar dan met de klok mee. Fascinerend om te zien. Probeer thuis maar eens.......
*het blijkt dat staande op de evenaar je minder kracht hebt (je weegt ook ongeveer een kilo minder). Het is heel vreemd, maar een soort armdrukproef kon ik op noordelijk of zuidelijk halfrond veel langer volhouden dan midden op de evenaar. (Dichter bij de zon / dampkring)
*ook met je ogen dicht balanceren over de evenaarlijn blijkt erg moeilijk. Heeft te maken met krachten die het noordelijk en zuidelijk halfrond op je lichaam uitoefenen.